ماه پنجم

خدا رو شکر عزیزکم دوردونه ام که ماه پنجم شروع شد و ما تونستیم تا اینجا با هم باشیم......

ولی من هنوز نمی دونم که دخملی یا پسمل؟؟ توی سونوی قبل خانم دکتر گفتن پسر.....

در آخرین سونو که آنومالی باشه دکتر دیگری گفتن دختر!!!!!!!!!!!!!!!!!

چقدر سخت شده برام این لحظات چند هفته ای با پسرم خو گرفتم و الان م یبینم دختره چقدر رابطه ها بهم میریزه چقدر شوکه میشی می بینی که اونوی که تو تصوراتت باهاش بودی الان یکی دیگه است...

همسر عزیز از این خبر انگار شوکه نشد یا به عبارتی راحت باهاش برخورد کرد و می گه براش فرقی نمی کنه که چی باشه..... نمی دونم از ته دل میگه یا برای اینکه من ناراحت نشم به روم نمیاره؟؟؟

این دودلی منو بر این می داره که دوباره برم سونو و مطمئن بشم..........

الان حرکتهاتو حس می کنم واقعا چقدر عجیبه که یه موجود تو بدنت باشه و در حال وول خورد و سر خوردن به این طرف و اون طرف باشه.. از حال خودت میای بیرون وقتی می بینی یه چیزی داره بهت میگه که من دارم میام آماده باش و مراقب من هم باش....

اما حال و روز دانشگاه:

دانشگاه هم خوبه و درسها رو سعی می کنم بخونم تا در انتها که ماههای آخر بارداری می رسم برام سخت نباشه ولی نشستن و درس خوندن با این فرشته زمینی یکم احتیاط می خواد . منی که همش دراز کش درس می خوندم الان باید سیخ بشبنم .. هنوز عادت نکردم!!!

رفتن به کلاس هم یکم  سخت میشه و الان همسر مهربان مدتهاست که به دنبال خرید یه وسیله نقلیه است.. که از شانس خوب ما قیمتش توی این مدت که ما دنبالشیم سر به فلک زده .. عزیزکم م یدونم که تو برکت زندگی ما میشی پس با اون دستهای کوچمولوت برای بابایی دعا کن که زیاد سختی نکشه...