اولین گام

اومدم یه وبلاگ دیگه و با یه دامنه جدید باز کردم وبلاگهای دیگه مو بستم تا یاد تلخی از دست دادن تو نباشم..... دلم گرفته بود...... دو بار داشتنت را تا نه هفته تجربه کردم ولی تقدیر و خواست خدای ما این بود که تو کنارم نباشی.....

الان اومدم با یه انرژی مضاعف و شروع جدید و مطمئنم اینبار دیگه تو رو تو آغوشم می گیرم........

من اینجا برات می نویسم تا خودت بعدها ببینی چقدر در انتظارت بودیم و چه سختی هایی جلوی پاهای ماست و البته حتما کنارش خوشی هم هست...... خودت طعم زمینی بودن رو بعدها خواهی چشید....

یادت نره که ما اینجا تنهات نمی ذاریم نترسی یه وقت...